Απειλείται με καταστροφή το πρόγραμμα μεταμοσχεύσεων καρδιάς του «Ωνάσειου»

Απο την εφημερίδα "Παρόν" Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008
Απειλείται με καταστροφή το πρόγραμμα μεταμοσχεύσεων καρδιάς του «Ωνάσειου»

EΧΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Πάνε να διαλύσουν την επιτυχημένη ομάδα, βάζοντας επικεφαλής γνωστό «χονδρέμπορο» της Καρδιοχειρουργικής

Ο υπουργός Υγείας πρέπει να παρέμβει

Το μοναδικό στη χώρα μας και διεθνώς καταξιωμένο Πρόγραμμα Μεταμοσχεύσεων Καρδιάς και Πνευμόνων που λειτουργεί στο «Ωνάσειο» και έχει... σώσει κόσμο «κινδυνεύει» να καταρρεύσει, αφού ο εμπνευστής του και επικεφαλής της ιατρικής ομάδας, Πέτρος Αλιβιζάτος, συνταξιοδοτείται και τα... κυκλώματα των γιατρών θέλουν να προωθήσουν κάποιον «χονδρέμπορο» της Καρδιοχειρουργικής που δεν έχει τον ψυχικό δεσμό με την ομάδα ώστε να είναι αποδεκτός και να μπορεί να συντονίζει και να λειτουργεί σωστά το εξειδικευμένο αυτό πρόγραμμα.

Θα μπορούσε η διοίκηση του νοσοκομείου να επιλέξει κάποιον από την ομάδα (και υπάρχουν αξιόλογοι) που έχουν την εμπειρία και δεν θα διαταραχθεί η... χημεία της ομάδας και το πρόγραμμα θα προχωρήσει.

Επειδή τα πράγματα είναι κρίσιμα και το πρόγραμμα Μεταμοσχεύσεων κινδυνεύει, πιστεύουμε πως θα πρέπει να παρέμβουν τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Υγείας για να μη χαθεί για τη χώρα μας το μοναδικό αυτό πρόγραμμα που σώζει ζωές.

Το Πρόγραμμα Μεταμοσχεύσεων Καρδιάς - Πνευμόνων του «Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου» είναι το μόνο στη χώρα μας. Ξεκίνησε το 1996 και έως τώρα έχει πραγματοποιήσει 70 μεταμοσχεύσεις καρδιάς και 6 πνευμόνων.

Τα ποσοστά επιβίωσης του προγράμματος καρδιάς 95% στον πρώτο χρόνο και 75% στην 12ετία. έναντι 80-85% και 50% της διεθνούς, είναι από τα υψηλότερα, αν όχι τα υψηλότερα της Ευρώπης. Για να αποδειχθεί καλύτερα η επιτυχία του εγχειρήματος αναφέρεται ότι δύο προηγούμενα Προγράμματα, εκείνα του «Ευαγγελισμού» και του «Παπανικολάου» Θεσσαλονίκης, είχαν επιβίωση μόνον 50% τον πρώτο χρόνο, γι' αυτό και βαθμιαία αυτοκαταργήθηκαν.

Αρχικά το Πρόγραμμα βασίστηκε στην προηγούμενη πείρα του Διευθυντού του στην Αμερική επί 233 μεταμοσχεύσεων, από τις οποίες οι 175 ήταν καρδιάς και οι υπόλοιπες πνευμόνων. Το Κοινωφελές Ίδρυμα «Αλεξ. Σ. Ωνάσης» έβαλε την υποδομή των Εργαστηρίων, Ανοσοβιολογικού, Παθολογοανατομικού και Πήξης/Αιμόστασης.

Στη συνέχεια, η επιτυχία του Προγράμματος του «Ωνασείου» βασίστηκε στην εργασία Ομάδας 30 περίπου ατόμων, γιατρών, νοσηλευτών, τεχνολόγων που εξασφαλίζουν συνεχή, επί 24ώρου βάσεως και επί 365 ημέρες τον χρόνο, φροντίδα στους ασθενείς. Η μεταμόσχευση δεν εξαντλείται με τη «συγκόλληση» του οργάνου.

Αποβλέπει στη μακροχρόνια επιβίωση με την συνεχή παρακολούθηση των προβλημάτων, από τα απλούστερα (όπως ένα χαλασμένο δόντι), έως τα πλέον σοβαρά (όπως η οξεία απόρριψη). Είναι αυτονόητο ότι ο συντονισμός αυτών των ατόμων απαιτεί πολυετή πείρα, ικανότητες, αφοσίωση και προπαντός αφιλοκέρδεια. Η μεταμόσχευση γίνεται εφικτή με την ανιδιοτελή δωρεά του οργάνου και είναι ανεπίτρεπτο να σπιλώνεται με χρηματισμό της Μεταμοσχευτικής Ομάδας.

Οι 70 μεταμοσχευμένοι καρδιάς και άλλοι 6 πνευμόνων του «Ωνασείου» αποτελούν προϊόν διαλογής 400 και πλέον ασθενών που υπέστησαν προμεταμοσχευτικό έλεγχο στην Ελλάδα. Εάν δεν υπήρχε το Πρόγραμμα, όλοι αυτοί οι υποψήφιοι θα έπρεπε να έχουν μεταβεί στο εξωτερικό, με προφανή την οικονομική αιμορραγία της Πολιτείας και την ταλαιπωρία ασθενών και συνοδών τους.
Και επειδή ο λόγος περί κόστους, η μεταμόσχευση καρδιάς κοστίζει στο «Ωνάσειο» περί τις 40-50.000 ευρώ, έναντι 150-250.000 στην αλλοδαπή, αναλόγως παραμονής λόγω επιπλοκών.

Τα Ταμεία αποδίδουν στο «Ωνάσειο» μόνον 14.673 ευρώ (!) ανά μεταμόσχευση, επομένως το Κέντρο «μπαίνει μέσα» με κάθε επέμβαση και αυτό αποτελεί αιτία χρονίων προστριβών της Μεταμοσχευτικής Ομάδας με τις Διοικήσεις του Κέντρου. Μερικοί, τελείως κοντόφθαλμα πιστεύουν ότι εάν το Πρόγραμμα περισταλεί ή μεταφερθεί αλλού, τότε η Διοίκηση θα κατορθώσει να μειώσει το διαβόητο «έλλειμμα» -αναπόφευκτο σε κάθε Ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα- ασχέτως εάν οικονομικώς η χώρα θα αιμορραγεί συνεχώς και πολύ περισσότερο, προς την αλλοδαπή.

Αυτά είναι γνωστά στις εκάστοτε Διοικήσεις του «Ωνασείου» και κατά καιρούς έχει επισημανθεί η σημασία της αδιατάρακτης συνέχισης του Προγράμματος, μακριά από κλυδωνισμούς και πρόχειρες αποφάσεις.

Όμως, με αφορμή την επικείμενη λήξη των συμβάσεων και την ηλικία (αν και δεν υπάρχει όριο ηλικίας στο Κέντρο), προκηρύσσεται η θέση του Διευθυντού του Τμήματος και Υπευθύνου της Μονάδας, ώστε να υπάρξη «ανανέωση» και επιλογή του «καλύτερου», που ακούγεται μεν ωραία, αλλά πολύ απέχει από το πώς λειτουργεί το σύστημα.

Ας σημειωθεί ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου, αποτελούμενο κυρίως από Νομικούς και Δημοσίους Υπαλλήλους, θα βασισθεί ουσιαστικώς στην γνώμη ενός και μόνον ατόμου, του χειρουργού προέδρου του.

Ουδείς είναι υπέρ της διαιώνισης των ιδίων ατόμων, όμως η ευθύνη της διατήρησης του προγράμματος είναι τεραστία και δεν επιτρέπει βεβιασμένες ενέργειες για την πλήρωση θέσης τόσο ζωτικής σημασίας, Η προκήρυξή της μαζί με άλλες, όπως του Οικονομικού Διευθυντού και των Προϊσταμένων των Νοσηλευτικών Τμημάτων, δεν υποβαθμίζει τη σημασία του Προγράμματος Μεταμοσχεύσεων, όπως και δεν εξορκίζει την ευθύνη της επιλογής.

Δεν αποτελεί μυστικό ότι ήδη ακροβολίζονται γνωστοί «χονδρέμπορου» της Καρδιοχειρουργικής που φιλοδοξούν να καταλάβουν την επίζηλη θέση, αν και στερούνται των ουσιαστικών προσόντων, οπότε η ολιγωρία στη φροντίδα των μεταμοσχευμένων θα έχει και άμεσο αντίκτυπο στην επιβίωσή τους.

Η απώλεια έστω και ενός είναι ανεπίτρεπτη και αποτελεί ασέβεια στη μνήμη εκείνων που παραχώρησαν την καρδιά τους για μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.