Χριστός Ανέστη

Μήνυμα ζωής
Μια αίσθηση αναμονής σφραγίζει τις ημέρες του Πάσχα. Κάτι περιμένουμε να πάρουμε, σαν δώρο. Ίσως την ανακούφιση και την χαρά της Ανάστασης, τη συνέχιση της ζωής, την Ελπίδα για κάτι καλύτερο. Την αναμονή διαδέχεται η αισιοδοξία, η ανανεωμένη πεποίθηση ότι μπορούμε το καλύτερο.
Αυτό το πνευματικό και ψυχικό μήνυμα είναι και πολιτικό και κοινωνικό. Οι κοινωνίες δαπανούν ενέργεια ψυχής και πνεύματος για να κινηθούν και να προκόψουν. Και η δική μας κοινωνία έχει ανάγκη την ομοψυχία, την αφοσίωση, την αγάπη, την τόλμη για να συνεχίσει να πορεύεται αναγεννώμενη, χωρίς να φοβάται την αλλαγή και την καινοτομία.
Η ευφορία των ημερών, η σύσφιξη των οικογενειακών και φιλικών δεσμών, η επαφή με την φύση, όλα φέρουν μέσα τους τον σπόρο της αναγέννησης. Το Πάσχα διδάσκει να μην φοβόμαστε τον θάνατο, αλλά να τον κατανοούμε και να τον υπερβαίνουμε, για να ζούμε πιο δημιουργικά, πιο στοχαστικά, πιο παραγωγικά. Ας ακούσουμε αυτό το μήνυμα.

Εφημερίδα Καθημερινή Κυριακή Πάσχα 27 Απριλίου 2008

Έφυγε η Γεωργία δωρίζοντας Ζωή και Μεγαλείο

Δοκιμάστηκε σκληρά για περισσότερο απο ένα χρόνο. Η καρδούλα της έπαθε ανεπανόρθωτη ζημιά απο ένα μικρό ατύχημα που είχε στο πόδι. Η τεχνητή καρδιά που της τοποθέτησαν στο Ωνάσειο της έδωσε παράταση ζωής, μέχρι την στιγμή που θα βρισκόταν και για εκείνη ένα μόσχευμα. Η αναμονή όμως ήταν μεγάλη και η Γεωργία δεν άντεξε! Έφυγε χτές 07/04/08. Την έσχατη στιγμή η οικογένειά της που στάθηκε με παρρησία κοντά της σε όλη της την δοκιμασία δώρησε τα όργανα της για να σωθούν άλλοι άνθρωποι. Μπράβο τους. Ο πόνος μεγάλος για όλους μας. Ήταν αδελφή μας.
Ένας μόνο Λόγος παρηγοριάς: η Γεωργία δεν χάθηκε. Όπως υπήρξε, έτσι υπάρχει και θα υπάρχει σε ένα καλύτερο κόσμο. Ζωή σε μας και την οικογένειά της.
Κανένας καλός και τίποτα άξιο δεν χάνεται

Η Δοκιμασία της ασθένειας

Κάθε σοβαρή ασθένεια με την επακόλουθη σωματική δυσλειτουργία της επηρεάζει όχι μόνο την καθημερινή ζωή του ατόμου και των οικείων του, αλλά και την ίδια την προσωπικότητά του, θέτοντας σε δοκιμασία την σχέση του με τους άλλους μα κυρίως με τον εαυτό του.
Καμιά ανθρώπινη πρόνοια δεν είναι αρκετά ικανή να προετοιμάσει κάποιον, ώστε να δεχτεί ανώδυνα τις ανεπιθύμητες αλλαγές που προκαλεί στην ζωή του η ασθένεια.
Δύσκολα συνειδητοποιεί αντικειμενικά το μέγεθος της δυσλειτουργίας και συχνά αναλώνεται στην αναζήτηση του πως και του γιατί σε μένα.
Φυσικό επακόλουθο το κλείσιμο στον εαυτό, στο αίσθημα της αχρηστίας, στην απογοήτευση.
Αυτή η γκρίζα – για να μην την χαρακτηρίσουμε Μαύρη- κατάσταση αν και μοιάζει να είναι τέλμα, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
Χρειάζεται δύναμη και είναι δύσκολο. Θέλει επιμονή και συμπαράσταση, μα μπορεί κάποιος να πάρει τον έλεγχο της ζωής του ακόμα και κάτω από τις ακραίες συνθήκες της ασθένειας.
Απαιτείται αποδοχή της κατάστασης χωρίς Μοιρολατρεία.
Έτσι μέσα απ’ αυτήν την αποδοχή, αρχίζει η προσωπική αναζήτηση του πιο σημαντικού Νοήματος Ύπαρξης που θα δικαιολογεί πλήρως την συνέχιση του Αγώνα για Επιβίωση και Υγεία.
Η ασθένεια δεν είναι παρά ένα αρνητικό συμβάν που έχει ενσωματωθεί όμως στη ζωή του ατόμου. Ακόμα κι αν έχει επιφέρει δυσάρεστες αλλαγές στον τρόπο ζωής, δεν έχει ανακόψει όμως την πορεία της.
Τουναντίον, μια τέτοια εμπειρία μπορεί να γίνει η ευκαιρία να εξετάσει το άτομο την μέχρι τώρα στάση του απέναντι στην Ζωή. Μελετώντας τα μέχρι τώρα βιώματά του μπορεί να υιοθετήσει Νέα συμπεριφορά βασισμένη σ’ αυτό που κάλλιστα μπορεί να αποκαλεστεί ΝΟΗΜΑ ΖΩΗΣ.

Το νόημα της Ζωής

Το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης είναι κεντρική ιδέα της Υπαρξιακής Θεωρίας. Κάθε σκεπτόμενος Άνθρωπος αναζητεί Νόημα στην ζωή του. Αν θα το βρει εξαρτάται μόνο απ’ αυτόν.
Το νόημα που εκείνος θα ορίσει θα τον ενδυναμώσει ώστε να ανταπεξέλθει στις ποικίλες δυσκολίες του Βίου, ώστε να επιτύχει τον στόχο του.
Ο στόχος μπορεί να είναι Δημιουργία: πλούτος, οικογένεια, αισθητικό περιβάλλον, κοινωνική αναγνώριση..
Μπορεί να είναι Απόλαυση: σωματική ή συναισθηματική ηδονή, κατανάλωση, μάθηση…
Μπορεί να είναι συνδυασμός ή κάτι άλλο εντελώς διαφορετικό από τα παραπάνω που είναι απλά παραδείγματα σκοπών που συνειδητά ή ασυνείδητα θέτουν οι άνθρωποι στην ζωή τους. Σκοπών που νοηματοδοτούν την ίδια την ύπαρξη.
Το Νόημα της Ζωής δεν είναι σταθερό και αμετάβλητο σε όλη την διάρκεια του βίου.
Αποκαλύπτεται μέσα από τα βιώματα και τις εμπειρίες , μέσα απ’ όλα όσα δέχεται ο άνθρωπος στην ζωή του και μέσα απ’ αυτά που προσφέρει στον κόσμο του.
Αυτό το πάρε – δώσε διαμορφώνει και τις Αξίες που έχει κάθε άνθρωπος.

Όσοι έχουν έρθει αντιμέτωποι με αναπόφευκτο πόνο εκτιμούν ακόμα περισσότερο την Ζωή, την Υγεία, την Αξιοπρέπεια.
Όσοι έχουν τύχει συμπαράστασης, αγαπητικής φροντίδας και περιβάλλοντος Μέριμνας, εκτιμούν ακόμα περισσότερο την αλληλεγγύη, την ισονομία, τον σεβασμό στην ιδιαιτερότητα.
Οι αποδέκτες τέτοιας προσφοράς, οι λήπτες αυτού του κοινωνικού Δώρου με Συνείδηση αισθάνονται την υποχρέωση να συνδράμουν και αυτοί στο μέτρο των δυνατοτήτων τους στο κοινωνικό σύνολο.